Beyaz çilek, Güneş Amerika'da nadir olarak yetişen ve farklı bir meyve çeşididir. Hollanda'da 7 yıl süren çalışmaların ardından raflarda yerini almıştır. Beyaz çileğin tadı, ananasa benzetilmekte olup, Güney Amerikalılar tarafından yabani çilek kadar tercih edilmektedir. Beyaz çilek, bilinen çilekle neredeyse aynı genetiğe sahiptir; ancak tadı ve kokusuyla ananasa benzemektedir. Üzerindeki çekirdekleri ise kıpkırmızıdır. Sera ortamında yetişen beyaz çilek, olgunlaştıkça yeşil renkten beyaz renge doğru geçiş yapar. Kolayca üretilebilen ve çoğaltılabilen bir meyvedir.

Beyaz çileğin birçok sağlık yararı bulunmaktadır:

Ancak, beyaz çilek bazı bireylerde alerji, mide bulantısı, kusma ve ishal gibi yan etkilere yol açabilir. Bu nedenle, tüketmeden önce dikkatli olunmalı ve herhangi bir olumsuz reaksiyon durumunda bir sağlık uzmanına başvurulmalıdır.

Beyaz çilek, seralarda veya açık alanlarda yetiştirilebilir. İyi drene edilmiş topraklar ve güneşli bölgeler, bu meyvenin verimli bir şekilde büyümesini sağlar. Yetiştirme sürecinde düzenli sulama ve uygun gübreleme, bitkinin sağlıklı gelişimi için önemlidir. Çilek bitkileri, genellikle ilkbaharda ekilir ve yaz aylarında meyve vermeye başlar.

Beyaz çilek, vitaminler ve mineraller açısından zengin bir meyvedir. Özellikle C vitamini, lif ve antioksidanlar bakımından yüksektir. Düzenli tüketimi, bağışıklık sistemini güçlendirir ve genel sağlığı olumlu yönde etkiler.

Beyaz çilek, hem lezzeti hem de sağlığa olan faydalarıyla dikkat çeken bir meyvedir. Ancak tüketmeden önce olası yan etkiler konusunda bilinçli olmak önemlidir.